O drukowaniu trójwymiarowym

Dziś poradnik początkującego o tym jak niedrogo wejść w świat drukowania trójwymiarowego. Pierwszym krokiem jest zakup lub zbudowanie drukarki. Moje obliczenia wskazują na to że zakup jest bardziej opłacalny – drukarka wymaga minimum czterech dobrej jakości silników krokowych (większość rozwiązań używa 5 silników), elektroniki, głowicy drukującej + całego zestawu innych części których koszt zakupu przekracza $200. A za $200 można kupić Monoprice Select Mini (a jak się trafi na promocję to jeszcze taniej). Za tą cenę dostajemy drukarkę o przyzwoitej dokładności w płaszczyznach Xi Y, niesamowitej w płaszczyźnie Z, podgrzewaną platformę i kontroler z wbudowanym Wi-Fi. Do tego drukarka przychodzi skalibrowana = wystarczy tylko wypoziomować platformę i możemy drukować.

Drugi krok to zakup materiału. W ramach oszczędności zakupiłem sobie dwie rolki – jedną z ABS i jedną z PLA. Kilogramowa szpula każdego z tych materiałów kosztuje około $22 i starcza na bardzo, bardzo długo. Drukowanie z PLA jest znacznie łatwiejsze + PLA nie śmierdzi. ABS śmierdzi okropnie + są stale problemy z wyginaniem się drukowanych elementów – np. tylnią ściankę próbowałem 4 razy drukować z ABS’u i za każdym razem się wyginała i częściowo odklejała od platformy i musiałem wyrzucać niedokończony wydruk. PLA takich złośliwości nie robi. Więc PLA na początek. Jednak jak chcemy zrobić coś trwałego to ABS jest dużo bardziej wytrzymały + daje się go ładnie wypolerować acetonem + jest trochę bardziej elastyczny. Mniejsze części się drukują OK.

Trzeci krok to serwer – można drukować z karty Micro SD ale nie ma wtedy podglądu co i jak plus od  czasu do czasu potrafi się zrobić błąd odczytu karty i wydruk idzie do śmieci (mi się to nie zdarzyło ale w internecie jest sporo ostrzeżeń). Można drukować z komputera, ale jak zaśnie w czasie drukowania to cała robota do śmieci (też mi się to nie zdarzyło, bo nawet nie próbowałem). Więc najlepszym rozwiązaniem jest OctoPrint. Bierzemy niepotrzebne Raspberry Pi, instalujemy i już mamy serwerek który nie tylko że pozwala na bezpieczne drukowanie dużych modeli, ale także pozwala na monitorowanie co się z drukarką dzieje. Jest też opcja dołożenia kamerki i obserwowania drukarki w ten sposób. Dzięki temu możemy drukarkę przenieść w jakieś miejsce gdzie nie przeszkadza jej brzęczenie i smród. W moim przypadku drukarka poszła do garażu.

Czwarty krok to lepsza platforma. Można się bawić z taśmą malarską, można próbować szkła borosilikatowego i lakieru do włosów, ale jak się chce mieć spokój absolutny, to należy się zaopatrzyć w kawałek plastiku o nazwie Polyetherimide – spory jego kawałek można za $15 kupić. Przyklejamy go do platformy i problem przyklejania się pierwszej warstwy mamy rozwiązany raz na zawsze. Jako że platforma która jest w MP Select Mini nie jest najrówniejsza, to ja zastosowałem rozwiązanie kombinowane – najpierw kawałek szkła borosilikatowego a dopiero na wierzch ten plastik. W ten sposób nie ma problemu z płaskością platformy, jedyne co trzeba zrobić to włączyć ogrzewanie platformy chwilę wcześniej żeby się całość nagrzała zanim zaczniemy drukować (inaczej 80C na czujniku jest 30C na platformie i się nam ABS kurczy).

Piąty krok to stojak na materiał. Wbudowany w drukarkę stojak jest nic nie warty i powoduje że drukarka od czasu do czasu nie daje radę pociągnąć materiału = mamy dziury. Stojak można zrobić z kawałka rury albo zakupić.

Szósty krok to aktualizacja firmware na drukarce. Oryginalne nie ma obsługi Wi-Fi + ma jakieś tam inne ograniczenia. Sprawdziłem że wersja 28.42 działa świetnie natomiast 29.42 próbuje spalić drukarkę (na szczęście wyłączyłem na czas). Wi-Fi działa z 28.42.

Siódmy krok to poustawianie parametrów w Cura.

Parametry drukarki:

120 mm x 120mm x 120mm, podgrzewana platforma, typ kodu RepRap, dysza 0.4mm. Pozostałe parametry można zignorować zakładając że nie będziemy drukowali dwóch obiektów „po kolei”.

Parametry drukowania:

  • jak chcemy ładnie to lepiej nie przekraczać 40 mm/s, 50 mm/s to max co się da, powyżej drukarka nie nadąża z podawaniem materiału. Do wypełniania środka stosuję 100 mm/s i nie przejmuję się tym że czasem coś jej nie wyjdzie. Środka nie widać…
  • przesuwanie 120 mm/s działa bez widocznej utraty jakości
  • grubości warstw warto używać z tego miejsca – przy grubości 0.0875 mm wydruki są bardzo dobrej jakości
  • mój kod rozpoczynający wydruk to:
M301 P36.00 I0.012 D72.00 C0.12 L2 ; popraw ustawienia kontrolera temperatury głowicy

M500 ; zapamietaj

M304 P106.56 I0.024 D96.81 ; popraw ustawienia kontrolera temperatury platformy

M500 ; zapamietaj

G21 ;wszystkie wymiary w mm

G90 ;wszystkie polozenia bezwzgledne

M82 ;glowica w trybie absolutnym

M107 ;wylacz wiatrak

G28 X0 Y0 ;w lewy, przedni rog

G28 Z0 ;glowica do platforny

G1 Z15.0 F9000 ;podnies glowice 15 mm

G92 E0 ;wyzeruj podajnik materialu

G1 F200 E3 ;wypluj 3mm materialu

G92 E0 ;wyzeruj podajnik znowu 

G1 F9000 ; ustaw predkosc podawania materialu

; napisz na ekranie ze drukujemy

M117 Printing...
  • mój kod kończący wydruk to:
M104 S0 ; wylacz podgrzewanie glowicy

M140 S0 ; wylacz podgrzewanie platformy

G91 ; zmiana sposobu przesuwania na relatywny

G1 E-1 F300 ; cofnij material 1mm

G1 Z+0.5 E-5 X-20 Y-20 F9000 ;podnies glowice i przesun sie troche i wciagnij 5 mm materialu

M84 ; wylacz silniki (mozna reka przesunac platforme)

G90; wroc do bezwzglednych polozen

 

Marek Cyzio Opublikowane przez: