ISS obleciała Ziemię 100 tysięcy razy. Historia najdłużej używanej stacji kosmicznej rozpoczęła sie 20 listopada 1998 roku, kiedy to radziecki Proton wystrzelił na orbitę moduł Zarya. Zarya jest zmodyfikowanym modułem od stacji kosmicznej Mir. Ciekawostką jest to że pomimo że był on zbudowany i wystrzelony w/z ZSRR, to jego właścicielem jest NASA. NASA zapłaciła za budowę tego modułu – był on dwa razy tańszy od proponowanego przez Lockheed-Martin modułu Bus-1.
Zarya raczej krótko cieszyła się wolnością na orbicie – 4 grudnia prom kosmiczny Endeavour dostarczył na orbitę moduł Unity oraz moduły do cumowania PMA-1 i PMA-2. A potem już poszło. Połączonymi siłami promów kosmicznych, Protonów, Soyuzów, Progressów, Ariane V (z ATV), H-2B (z HTV), Antaresów (z Cygnusem), Falconów 9 (z Dragonem) i jednego Atlasa V (z Cygnusem) zbudowano ISS w postaci jaką ją obecnie znamy. Jednak nadal planuje się dodatki – niedawno poleciał moduł Beam będący protoplastą przyszłych, nadmuchiwanych modułów ISS. W przyszłym roku ma polecieć rosyjski moduł Nauka (opóźniony wiele, wiele lat).
ISS jest nieprzerwanie zamieszkiwana od 31 października 2000 roku. Jednak pełna, sześcioosobowa załoga jest obecna na ISS dopiero od 4 maja 2010 roku – to od tego momentu można liczyć zakończenie budowy ISS i przejście w tryb operacyjny. Ten długi okres miedzy rozpoczęciem zamieszkiwania stacji a zakończeniem jej budowy związany jest z katastrofą promu kosmicznego Columbia (1 lutego 2003), która to spowodowała ponad dwa lata przerwy w lotach promów kosmicznych i wielkie zmiany w harmonogramie rozbudowy ISS.
