Pogoda była idealna, nie za gorąco, dobra przejrzystość powietrza i widoki były naprawdę piękne. Udało mi się złapać reentry burn – był dosłownie nad moją głową. Właśnie – bardzo ciekawie to widać z punktu widzenia obserwatora z ziemi – o ile boostback burn (którego nie złapałem bo był za mały kontrast żeby aparat złapał ostrość) był wysoko, ale raczej wyraźnie nad oceanem, o tyle reentry burn był dosłownie nad naszymi głowami. Od reentry burn było cały czas widać rakietę jak spadała. Naprawdę warto to zobaczyć na własne oczy, bo pomimo że to już nie wiem który raz, to nadal lądowanie powoduje u mnie wielki uśmiech na twarzy.
Niestety następnego startu i lądowania nie zobaczę, wybieram się na wakacje…
