Honda planuje przetestowanie na ISS swojego dość interesującego rozwiązania przechowywania energii elektrycznej, System składa się z modułu elektrolizy (i tu właśnie są jakieś najciekawsze rozwiązania Hondy pozwalające na uzyskanie wysokiej efektywności), zbiorników na tlen i wodór i ogniw paliwowych. W ten sposób można wykorzystać wodę (której podobno jest bez ograniczeń na Księżycu jako medium do przechowywania energii. I nie trzeba targać ze sobą wielkich i ciężkich baterii litowych. Przy okazji można użyć wodoru i tlenu jako paliwa rakietowego, tlenu do oddychania itp. Czyli pełno zalet.
Tym czymś co odróżnia ten system od wcześniejszych rozwiązań jest specjalna membrana która przepuszcza jony wodoru (czyli protony) ale nie przepuszcza H2. Dzięki temu daje się uzyskać duże ciśnienia wyprodukowanego wodoru bez użycia jakichkolwiek sprężarek i bez dużego ciśnienia wody w systemie elektrolizy. A jako że wodór jest niezwykle niewygodny do przechowywania, to wysokie ciśnienia są ważne by móc przechowywać go w zbiornikach o rozsądnych rozmiarach. Wysokie ciśnienia są także ważne przy produkcji energii elektrycznej w ogniwach paliwowych.
Honda nie podaje jaka jest efektywność tego systemu, ale przy obecnych (i przewidywanych) cenach transportu 1kg na Księżyc, każdy gram oszczędności się liczy. Dlatego nawet średnio efektywny system przechowywania energii ma sens jeżeli znaczącą cześć jego masy (w tym wypadku wodę) można znaleźć na Księżycu i nie trzeba targać z Ziemi. A produkcja tlenu i wodoru które da się użyć do innych celów to dodatkowy bonus.
