Dziś pojawiła się niezwykle ciekawa publikacja składająca się z prezentacji wieku firm powstałych w ramach projektu LunA-10 (czyli plany na księżycowe serwisy komercyjne na najbliższe 10 lat). Są tam prezentacje wielu firm (między innymi Blue Origin, SpaceX) proponujące cale spektrum rozwiązań – od transportu towarów i ludzi na Księżyc, poprzez produkcję energii, tlenu, materiałów budowlanych, samą budowę na Księżycu, komunikację i wiele innych.
Zacznijmy od SpaceX. Firma planuje „trzystarshipowy” system – jeden Starship jako „utility” – moduł produkcji energii (100 kW), komunikacja z Ziemią i komunikacja z innymi elementami księżycowej układanki dzięki sporej wysokości (55 metrów). Ten „utility” Starship ma dostarczyć minimum 100 ton ładunku na Księżyc i potem sobie stać tam. Zbiorniki mogą być używane do przechowywania ciekłego tlenu (do 1000 ton!) a wygotowujący się metan może być użyty do różnych celów. Drugi Starship to „rolling stock” – czyli transportowiec który zawiezie na Księżyc wszelkiego rodzaju maszyny – buldożery, fabryki ciekłego tlenu, łaziki, materiały konstrukcyjne itp. A trzeci to Starship z ludźmi zapewniający bezpieczne miejsce do zamieszkiwania przez dłuższy czas. Z prezentacji dowiadujemy się że SpaceX planuje trzy wersje Starship – to co jest obecnie testowane to Starship 1. Starship 2 będzie większy (124.4 metra) i będzie miał 8240 ton ciągu. Natomiast Starship 3 będzie miał wysokość 150 metrów i ciąg 9220 ton. I dopiero ten ostatni będzie w stanie dostarczyć ponad 100 ton na Księżyc. Wspomniany jest także Starlink – SpaceX pewnie chciałby zbudować podobną konstelację satelitów wokół Księżyca jak się pojawią chętni na płacenie za takie usługi.
Ciekawa jest także prezentacja Blue Origin. Firma wspomina w niej o Starship’ie i pokazuje jak to co BO oferuje może koegzystować z propozycjami SpaceX. Przede wszystkim ich lądownik księżycowy ma w pierwszej wersji dostarczać trzy tony ładunku na Księżyc a w wersji 2 już 20 ton. Lądownik ma także produkować 10+kW energii elektrycznej dzięki ogniwom słonecznym „na patyku” (20 metrowy patyk na szczycie 10 metrowego lądownika co pozwala na wystawienie ogniw na tyle wysoko by maksymalizować czas oświetlenia przez słońce). Przy okazji na szczycie ma także być moduł komunikacyjny pozwalający na komunikację do 100km od lądownika. I to wszystko w MK1. BO pracuje także nad fabryką przetwarzającą regolit na tlen, metale i materiały budowlane. Dodatkową ciekawostką jest plan bezprzewodowej transmisji energii za pomocą laserów (do 1 kW na odległość do 10 km).
Firma Cislunar Industries proponuje fabryki metali. Co ciekawe firma wydaje się być bardziej zainteresowana recyclingiem dostarczonych na Księżyc i już niepotrzebnych elementów (np. stare lądowniki) niż przetwarzaniem regolitu. W planach jest produkcja torów kolejowych (dla księżycowej kolejki na którą pracuje Northrop Grumman), blach i elementów strukturalnych dla księżycowych hal, kabli, elementów zużywających się w czasie kopania itp.
Firma Crescent proponuje budowę małych, księżycowych terminali komunikacyjnych pozwalających na komunikację z Ziemią. Nie do końca mi się chce czytać co w nich niezwykłego więc pozostawię Wam tą przyjemność.
Firma Fibertek proponuje laserowe łączą komunikacyjne do lokalnej komunikacji na Księżycu oraz do komunikacji z Ziemią poprzez satelity. Łącza mają nie tylko zapewniać komunikację ale także transfer energii.
Firma Firefly (ta od rakiety Alpha) ma pomysł zajmowania się integracją ładunków. Różne ładunki trafiały by na LEO skąd potem transportowano by je na orbitę Księżyca i dopiero jak się uzbiera ich na tyle by w pełni wykorzystać możliwości księżycowego lądownika (np. Blue Origin), były by one ładowane na taki i wysyłane na powierzchnię Księżyca.
Prezentacji jest znacznie więcej, obejrzyjcie sobie i poczytajcie, bo są ciekawe. Ja po prostu nie mam już czasu na przeglądanie ich wszystkich więc wybrałem tylko te relatywnie ciekawe.
