SpaceX dość porządnie zaktualizował / zmodernizował swoją stronę internetową i przy okazji wstawił wizualizację tego jak będzie wyglądała LC-37. Piękna wizualizacja, z obowiązkowymi na Florydzie chmurami, tyle że nie do końca zgodna z planami jakie firma przesłała do studium wpływu na środowisko. Na tej pięknej wizualizacji, większość platformy pokryta jest bujną zielenią i zbiornikami wodnymi wśród której mamy dwie wieże. Realnie SpaceX planuje zabetonować praktycznie całą powierzchnię LC-37 i żadnej zieleni tam nie będzie. Do tego wieże mają być cztery – dwie uniwersale + dwie mniejsze do łapania Starshipów (i pewnie testów statycznych tychże). Ma być także fabryka ciekłego metanu, ciekłego azotu i ciekłego tlenu, olbrzymia farma zbiorników do przechowywania tegoż oraz Tesla Megapack to przechowywania energii elektrycznej. No i spory hangar (choć tutaj to podejrzewam że firma wykorzysta istniejącą HIF po Delta IV).
Jednym z nierozwiązanych obecnie problemów jest pozbycie się resztek paliwa i utleniacza z boostera po lądowaniu. SpaceX szacuje że po lądowaniu w boosterze pozostanie około 26 ton ciekłego tlenu i metanu. Obecne rozwiązanie to pozwolenie na wygotowanie się tychże i ucieczkę do atmosfery. Jednak wypuszczanie tak dużych ilości metanu (który jest silnym gazem cieplarnianym) do atmosfery nie podoba się nikomu i SpaceX pracuje nad jakimś rozwiązaniem pozwalającym na przypięcie boostera do systemów naziemnych po lądowaniu i bezpieczne usunięcie paliwa i utleniacza z rakiety. Podobny problem jest ze Starship, tyle że ilości tlenu / metanu są znacznie mniejsze.
SpaceX nadal nie jest pewien czy lądowania Starship będą możliwe na wieży, czy jednak rakieta będzie lądowała na barkach. Oba rozwiązania są brane pod uwagę i brak tych dodatkowych wież do łapania Starship na najnowszej wizualizacji może wskazywać na zmianę planów firmy i początkowe lądowania na barkach. Docelowo na pewno SpaceX będzie próbował lądowań na wieży – targanie ze sobą nóg do lądowania na orbitę oznacza olbrzymią utratę udźwigu Starship że o komplikacjach związanych z osłonami termicznymi nie wspomnę.
W sumie jednym z ciekawszych planów dla LC-37 jest fabryka ciekłego metanu. Do platformy ma być dostarczany gaz ziemny korzystając z istniejącej rury dochodzącej do KSC. Najpierw ma być on oczyszczany (co wymaga 30’sto metrowej kolumny) a następnie skraplany. Ciekły tlen i azot także mają być produkowane bezpośrednio na platformie – produkcja tychże z powietrza wymaga 60’cio metrowych kolumn. SpaceX planuje przechowywanie 16.5 tysięcy ton ciekłego tlenu, 6.5 tysięcy ton ciekłego azotu i 5 tysięcy ton ciekłego metanu – takie ilości wymagają sporej ilości zbiorników.
To wszystko wymaga olbrzymich ilości energii elektrycznej – SpaceX planuje użyć istniejącej infrastruktury która jest w stanie dostarczyć do 250 MW. Jako że chwilowe zapotrzebowanie platformy może przekraczać tą wartość, SpaceX planuje instalację Tesla Megapack.
Podsumowując – ten obrazek jest niezwykle mylący i w żaden sposób nie pasuje do planów firmy.
