Film powyżej pokazuje udany eksperyment polegający na zestrzeleniu pocisku balistycznego małego zasięgu który został wystrzelony z Hawajów za pomocą systemu Aegis Ballistic Missile Defense i rakiety SM-3 Block 1B wystrzelonego z okrętu USS Lake Erie. Okręt ten wykrył lecący pocisk za pomocą swojego radaru AN/SPY-1, następnie wielkie komputery pracowicie policzyły rozwiązanie problemu zestrzelenia (wbrew pozorom to jeden z najtrudniejszych elementów całego systemu) i w odpowiedniej chwili wystrzeliły pocisk SM-3. Pocisk ten w czasie lotu aktywnie zmieniał trajektorię lotu na podstawie informacji przesyłanych z okrętu (z upływem czasu komputery miały coraz dokładniejsze informacje o trajektorii pocisku) i w odpowiednim momencie wypuścił kinetyczną głowicę niszczącą. Głowica ta namierzyła nadlatujący pocisk i samodzielnie skierowała się na odpowiednią trajektorię tak by zderzyć się z nim. Głowica nie potrzebuje żadnych materiałów wybuchowych – sama energia zderzenia wystarcza do całkowitej neutralizacji pocisku balistycznego. Energia jaka wyzwala się w momencie zderzenia jest szacowana na conajmniej 125 MJ.
Pocisk SM-3 Block 1B jest zmodernizowaną wersją obecnie używanych SM-3 Block 1A – jego głowica ma system namierzania działający w dwóch zakresach podczerwieni, szybszy procesor oraz silniki o większym zakresie regulacji ciągu pozwalające na bardziej precyzyjne manewry.
Obrona przed pociskami balistycznymi jest bardzo ważna dla US Navy – Chińczycy kończą prace nad pociskami balistycznymi do niszczenia okrętów i bez tego systemu amerykańskie statki na Pacyfiku byłyby bezbronne.
