Animacja pokazuje jak będzie składana rakieta SLS w VAB. Można zobaczyć wszystkie etapy składania – najpierw rakiety pomocnicze po kawałku, potem główny element (zbiornik i silniki), potem adapter drugiego stopnia, drugi stopień (ten od Delta IV z silnikiem Centaur), Orion, system awaryjny i osłona Oriona. A potem całość jedzie na platformę, jest testowana, wraca do VAB, montowane są wszelkie ładunki wybuchowe i znowu wycieczka na platformę, tym razem już na start.
Nie pamiętam czy pisałem o tym wcześniej, ale jednym z ograniczeń rozmiarów rakiety jest wielkość „okienka” w VAB pomiędzy centralnym pomieszczeniem a zatoką w której buduje się rakietę. Fragment rakiety dostarczany jest do części centralnej w poziomie, następnie za pomocą dwóch dźwigów zamocowanych do sufitu podnoszony jest do pionu. Jeden dźwig się odczepia a drugi unosi fragment aż pod sufit – tak by przenieść ją oknem do zatoki. I rozmiar tego okna ogranicza maksymalny rozmiar rakiety jaki można za jednym kawałkiem zbudować. Na szczęście okno zostało zaprojektowane tak by wszedł w nie pierwszy stopień Saturna V = jest olbrzymie. Prom kosmiczny przechodził bez problemu, pomarańczowy zbiornik także, to i pierwszy stopień SLS przejdzie z dużym zapasem.
