Wycieczka na wyspę Capri

Dziś następny etap wycieczki – tym razem Capri. Wybraliśmy się tam z rana, ale to nie takie proste – trzeba było wybrać prom. Płynęło ich kilka a ceny różniły się o kilka euro na osobę. Wybraliśmy jakiś katamaran – był całkiem OK, dowiózł nas szybko i raczej bez huśtania. Na miejscu mieliśmy zarezerwowaną wycieczkę, ale zapomniałem wziąć namiarów na naszego przewodnika. Jednak wyszedłem z założenia że na takiej małej wyspie wszyscy się znają i podszedłem do pierwszego kelnera w pierwszej restauracji pytając się – znasz może Gianni Tedesco? Nie znał, ale znał kogoś kto zna. Zawołał kelnera z restauracji obok, ten zawołał następnego i 5 minut później pojawiła się córka Gianniego, która zaprowadziła nas na przystań, gdzie już czekała na nas piękna łódź z bardzo miłym kapitanem.

Popłynęliśmy nią dookoła wyspy. Kapitan był wielkim miłośnikiem fotografii (też miał D800), pięknych kobiet i dużych ilości alkoholu. W związku z czym od samego początku poił nas sporymi ilościami lokalnego przysmaku – Limoncello – który podobno miał zabezpieczać przed chorobą morską. Chyba działało to, jako że moja żona która ma zwykle problemy z chorobą morską, trzymała się dzielnie. Kapitan także sobie popijał, ale na wodzie nie widać czy płynął prosto czy zygzakiem. W ramach zwiedzania wyspy, kapitan wciskał łódź w każdą, nawet najmniejszą jaskinię i każdy przesmyk – czasem było tak wąsko że można było dotknąć ściany. Przepłynęliśmy oczywiście przez dziurę w Faraglioni oraz między nimi (Faraglioni to takie trzy wysepki na wschodzie Capri, które wszyscy fotografują bo są piękne). Po obejrzeniu tych wszystkich grot oraz zobaczeniu kolejki do Grotta Azzurro zdecydowaliśmy że nie interesuje nas jeszcze jedna dziura w ziemi i zdecydowaliśmy się zakończyć wycieczkę.

Po zejściu z łodzi wskoczyliśmy do autobusu jadącego do Anacapri a tam na kolejkę linową na Monte Solaro. Widoki ze szczytu były NIESAMOWITE. Najchętniej człowiek by tam został cały dzień, ale jednak mieliśmy inne plany, więc po zjeździe z Monte Solaro udaliśmy się przetestować La Scala Fenicia – schody wykute w skale, łączące Anacapri i Capri, które podobno zbudowali jeszcze Grecy. Schody były w dobrym stanie, choć raczej bardzo strome…

Po zejściu na dól zdecydowaliśmy że teraz czas zobaczyć samo Capri. Można tam się dostać kolejką jak na Gubałówkę, można też pójść piechotą. To ostatnie jest dość męczące, ale po Machu Picchu nic już nas nie zadziwi. Samo Capri jest niezwykle turystyczne – wąskie uliczki i superluksusowe sklepy. Trochę szkoda na to czasu. Na szczęście tego już raczej nie mieliśmy, jako że zbliżał się już wieczór i trzeba było szybko złapać łódź na ląd.

Poniżej spora dawka zdjęć z Capri, mam nadzieję że się będą podobały!